Ekmekle tanışmam, 29 Ekim'de olmuştu. Sarıyer'in ücra koylarından birinde bir balıkçıda sevgili babaannem elime tutuşturuvermişti ekmeği. Çok sevmiştim, kendimden geçerek yemeye çalışmış, büyük bir kısmını parçalayıp ortalığı batırmıştım. Hala ekmeği çok seviyorum. Bulunca tutuyorum poposundan; homunu homunu yiyorum.Hoş bir not: Bu poza benzer bir pozdan dayımın da var. Tarih tekerrürden ibaretse, gelecekte onun gibi mi olacağım?! Aman, annem korusun beni :)
1 yorum:
bizimde üzülerek söylüyorum çok zor durumda kalınca oyalama taktiğimiz ekmek maalesef,, maşallah balcaya ama az yesinler az sevsinler ekmeği
Yorum Gönder