Zonguldak, 2 Nisan 2010 13:10
Yastayım, çok sevdiğimi yitirdim...
Boğazımda düğümlenen hıçkırıksın, Nunişim.
Yenildim. Seni sonsuzluğa teslim ettim. Varsa yoksa sendin oysa ki.
Yaşlanmış bedeninden arındın. Yine de erkendi. Biliyorum, ayrılık günü daima erken olacaktı. Yine de çok erkendi.
Güzel anılarınla artık beynimin her kıvrımında, ruhunun saf enerjisiyle her hücremdesin.
Telefonu elime alsam, sesini duyar gibiyim. Gözümü kapatsam, seni görür gibiyim. Adını ansam, seni hisseder gibiyim. Uzansam, tutacak gibiyim. Ufka dalsam, yeşil gözlerini görür gibiyim. Bu aralar böyleyim...
Adın gibi nurlar içinde dinlen.
Seni çok sevmeye, sevdirmeye devam edeceğim.
Torunun
3 yorum:
başınız sağolsun, çok büyük acı ve bu ne zaman yaşanırsa yaşansın erken geliyor insana...
başın sağolsun nur içinde yatsın neneciğin allah geride kalanlara sbır versin ;dedem annemin babası 12 yıl önce vefat etti cüzdanımda bir resmi var alıp bakarım arada hala içim titrer insan unutamıyor sevgiler
Ansı'cım başınız sağolsun. Allah sabır versin.
Yorum Gönder