Annecim, ilk Montessori materyalinin siparişini 25 Ekim'de e.bay'den vermişti. Amerika'dan gelecekti. Aslında pek ümitli değildi: ulaşır mı, gümrüğe takılır mı, kaliteli mi, vs.
Neyse, işte, sonunda evimizde, elimizde. Annem materyali benimle tanıştırdı ama sunumu henüz yapmadı. Evdeki şenşakrak günlerin durulmasını bekliyor.
İlk materyalimiz, object permanence box oldu. Bir varmış, bir yokmuş; peek-a-boo, where's the baby, gukk-ceee derken; Montessori sistemine de uygun olarak varlıkların daimi olduğunu öğrenmenin yolu: Bir varlık gözden kaybolabilir, sesi duyulmayabilir, dokunulamayabilir ama hala vardır. Mesela, annem/babam sabah işe gider, akşam döner; yani annemi/babamı göremem, kokusunu ve sesini duyamam, saçına dokunamam ama annem/babam hala annemdir, babamdır; akşam geleceklerdir. Şimdilik bu fenomeni kafama takmıyorum ama iki gün önceki hislerim kayda değerdi. Annem kapıda üstünü giyindi, sırtını döndü; teyzemin kucağından doğru paltosunun kemerine yapıştım ve onu kendime çektim. Kucağına atladım hemen. O da öptü, kokladı, öptü beni. Her seferinde anlattığı gibi, gideceğini ama akşam geleceğini; yine buluşacağımızı anlattı.
Bu materyalle deneyimimiz acaba nasıl olacak, merak ediyoruz.
Materyalin kalitesine gelince.. Kesimi güvenlik açısında başarılı, cilası kesinlikle kokmuyor, topunun hava delikli olması tadına bakmak istediğimde sıkıntı yaratmayacak; yalnızca içindeki rampanın eğimi az daha fazla olmalıymış.
Faydalar: Maddenin daimi varlığını öğrenme, el-göz koordinasyonunu güçlendirme
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder