28 Haziran'da, yani ben henüz 2,5 aylıkken, annemin iddiası ilk dişimi gördüğü yönündeydi. Onu destekleyen kişiler de vardı: babaannem, dedem, babam, dadım, Günay halam... Hepsi gördüler ilk dişimi. Hatta annem bana beyaz bir hediye alacaktı. Anneannem de diş buğdayı partisi düzenleyecekti. Taaattaaaaam...
Bugün doktor amca dişimi göremedi. Işık tuttu, inceledi. Annem ısrar etti. Yok ve yok... Bir sürpriz... Herkes çektiğim ve çekeceğim sıkıntılar için üzülüyorken, şimdi dişim kayboldu diye hayal kırıklığı yaşadılar. Herşeyden öte hepsi yalancı çıktııı!
Annem bir kitap kurdu, enerjisi bitmek tükenmeyen bir araştırmacı olduğundan, her yerin altını üstüne getirdi ve "floating teeth" denen bir kavramla tanıştı. Evet, benim gibi bebekler oluyormuş; dişi çıkıyor, ardından diş eti kabararak dişini saklıyormuş. Tabii bu bilginin tasdiklenmesi gerekiyordu; annem kendi diş doktoruyla görüştü, bir uzman ve anne olarak. Ebru teyze, bunun olabileceğini, bu tip durumlarla karşılaştıklarını söyledi; dişimin çıkıp çıkmadığını bundan sonra takip edecekmişiz.
Ama gerçekten çok kaşınıyor, çok sulanıyor... sıkıntım büyük.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder