Yeniden ılık duş ve küvet yaptık. Ben yine çok ağladım. Çok zordu. Ama düne göre su daha insaflıydı. Anladık ki, duşa girmeden ateşim düşmüyordu.
Sabah yeniden doktora gittik. Hem kan tahlili yaptıracak hem de doktor amcama kontrol ettirecektik. Kan alma işlemi çok zordu. Tombik ellerimden damarı görmek mümkün olmadığından, canım çok acıdı. Sonunda bileğimin içinden damara ulaşıp çektiler. İlk önce çığlıklar atıyordum, sonra yoruldum ve teslim oldum; gözlerim sabit bir noktaya bakarak gözümün kenarından yaş akıtmaya devam ediyordum. Annem ve babam beni kurtaramıyor, bir köşede ağlıyorlardı.
Tahlil sonucunu beklemek üzere hastanede kaldık. O arada yeniden tahlil için idrar istediler. Epey uzun sürdü bu sefer. Sonunda babam, yatış yapalım istedi.
Bu gece hastanedeyiz. Tahlil sonuçları geldi, lökosit yok. Demek ki, enfeksiyon değilmiş. Doktor amcam dedi ki: virutik bir şeye benziyor, eğer 5 günde geçmezse cevabımızı başka yerlerde arayacağız.
Annem ve babam neredeyse hiç uyumuyorlar. Belki bu gece rahat ederler. 2 saatte bir hemşire ablalar beni kontrol edecekler; daha güvende olacağız.
İyi geceler...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder