3. gün

Bu gece biraz rahattık. Oda çok soğuktu, galiba o yüzden ateşim kontrolden çıkmadı. Annem çok üşüdü ama benim için herşeyi yapar. Ateş yine de şurupla 38in üstünde kalıyor. Artık neden olduğunu da merak etmeye başladık.

Süzülmeye başladım, iki gün önceye göre 120gr vermişim. Yalnızca anne sütü alıyorum. Buna da şükür, aç değilim en azından.

Anneannem yolda; dayanamadı yanımıza geliyor, dedemi bırakıp.

İdrar kültürü sonucu negatif; yani enfeksiyon yok. Nihayet.. Emine teyzem ve Kemal dayım telefondan, ısrarla antibiyotik başlamamız gerektiğini söylüyor. Ama doktor amcam, bakteriyel bir durum olmadığı için karaciğerimi boşuna yormak istemiyor.

Annem de, vücudum zayıf düşmüşken, domuz gribi olmamdan korkuyor.

BabyTV'ye seyretmeye başladım. Çok ilgimi çekmiyor. Annemin canı sıkkın; her hastalık çocukta bir huy bırakırmış. Korkuyor, TV alışkanlık olursa. Yanlış anlamayın, ben de değil, onlarda: ya kolayına kaçıp bana TV seyrettirirlerse...

Bekliyoruz. Hala hastanedeyiz.