Bu gece çok korktuk. Ateşim çok yükseldi ve kontrol altına almak çok zor oldu. Gece 1 gibi titremeye başladım. Annem hemşireleri çağırdı. Ateşim düşsün diye duş aldırdılar. Sabaha kadar buz kompresleri yapıldı. Çığlıklarım yine yerini teslimiyeti bıraktı. Sabahı zor ettik. Babam hep başımdaydı, annem dün geceden dolayı yorgundu, babam onu rahatsız etmek istemedi.
Sabahtan anneannem koşarak hastaneye geldi. Halimi görünce hem üzüldü hem de biraz olsun rahatladı. Uzaktayken daha çok merak ediyormuş.
Annem isyanlarda. Hala nedenini söylemiyorlar, bulamıyorlar. Bugün domuz gribi testi yapıldı; hemen muamele değişti, maskeler falan takmaya başladı hemşire ablalar. Test sonucu hemen geldi: negatif. Maskeler çıktı.
Ateşin seyri düzensiz olduğu için, nöbetçi doktor, doktor amcamla konuşup antibiyotiğe başlamamı sağladı. Bir işe yarayacak mı bilmiyoruz. Yalnız ishal başladı bende. Annem de kaka tahlilimin de yapılmasını ısrar etti. Doktora danışıp örnek aldılar. Başka bir tahlil, yine bekleme...
Odada yorulmaya ve sıkılmaya başladım. Yorgunum, bitkinim; bu yüzden huysuzum. İsteklerimi ağlayarak belirtmeye başladım. Ağlayınca, istediğim hemen oluyor; sihirli bir hareketmiş.
Annem korkuyor: 5 güne az kaldı, hala geçmedi.
Uzun, ince bir yoldayım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder