Ben doğar doğmaz yan yatmaya başladım. Ailem de öyle istedi, bende de meyil vardı. Bu hareketim de hem annemin SIDS korkusuna ve olur olmaz sıçramalarıma engel oldu hem de başımın şekli bozulmadı.
Zaman geçtikçe, göbüşümden mi ne, sırtüstü yatmayı tercih etmeye başladım. Neyse ki reflüm yoktu da başımız ağrımadı.
3,5 ayda dönmeye başladım. 4.ayda artık gece bile dönüyordum. Ailem tabii ki endişelenmeye başladı. Bıraktıkları pozisyonda değildim. Yan yatarken bacağımı hafiften öne attım mı, yüzükoyuna dönüveriyordum ve başımı kaldırıyordum. Eee, haliyle gece boyu 5-10 defa uyanıyordum; uyandırıyordum.
Şimdi 5,5 ayım bitti. Bir haftadır yüzükoyun dönsem de, uykuma devam edebiliyorum. Gerçi hala annem ve babam SIDS yüzünden endişeleniyor ama okuduklarına göre risk azalmış. Artık nefes almayı unutmuyorum ve her an başımı kaldırıp bedenimi pozisyondan kurtarıyorum.
Önceleri yüzükoyun yatmayı hiç sevmemiştim. Annem gündüzleri yüzükoyun yatmamı teşvik etse de, bana darallar geliyordu. Şimdi ne kadar rahat olduğunu anlıyorum.
3 yorum:
Balca Misis merhaba tatlı kız biz seni daha yeni görüyoruz Tarkan'la ama sen büyümüş kocaman bir tatlı peri olmuşsun bundan sonra gelişimini hep takip edip annnenle bol bol sohbetler edeceğiz umarım sen de bizi takip et olurmu tatlı peri....
Balca Misis merhaba tatlı kız seni daha yeni keşfediyoruz Tarkan'la. Ama bundan sonra gelişimini hep takip edip annenle bol bol sohbetler edeceğiz umarım tatlı peri. Sende bizi takip et olurmu miniğim.Öpüyoruz seni bolca.
Alpi aylarca sizin minigin 2 aylik fotosundaki gibi uyudu. Tam 2 yasina kadar:) Top bocegi derdik ona
Yorum Gönder